uzun süre okudum. kitaplar artık bir çok şeyin diliydi. ve bana ait olduğum gerçekliğin anahtarından bahsetti. lanet olası yazlar yaşadım. yandım, güneşlendim, bol bol seviştim. daha yaşın kaç lan da içiyorsun diyen abilerim oldu. her zaman içtim. günah veya haram olması yada yasak olması beni pek tınmadı. uzuyordum, geçmişe değil elbette. benim geçmişim ne ki ? düşüncelere, hayat biçimlerine, insanlara. uzadıkça uzadım. kendime melez bir hayat çizdim ve şimdi o hayatta ilerliyorum. daha önce farketmediğim ara sokaklar, gözüme batıyor şimdi. uzağımı ben seçtim. neye uzak olacağımı bana söylediler ama onları dinlemedim. onları sevmedim. onlarla seviştim ama onları sevemedim. bu bir çok kadının kaderi değil mi zaten? kadınlar, tek başlarına daha güçlüler, çünkü kolayca ağlayabilirler. o yüzden çoğu kez yalnız değillerdir. sırf birileri onları ağlatmasın diye hep onların yanındayız. bir kadını yalnız bırakmak hiç birimizin cesaret edemeyeceği bir şeydir. neden mi? neden olacak onların güçlenip bizi yok etmelerinden korkuyoruz. bu bizim korkumuz. ruhun varlığına inanmasam da onları konuşurum. tıpkı hayaller gibi. bazı insanlar ruhlarını sürekli besler, bazıları ise aç bırakır. bedenin işleyişi ruhu güçlendirir. ve diğer insanların hayatlarımızdaki rolleri, bunlar zaten bir çok şeydir. ben bencil bir insanım. evet öyleyim. bazen kendime neden intihar etmek istemiyorum ben diye sorarım. cevabı: ben üretmek için dünyaya gelmişim, kendimi öldürürsem insan ruhları besinsiz kalır. evet, bence de ben bir bencilim. hiç bir zaman en iyisi olmadım. en iyi olmayı zaten istemedim. herkesin bildiği bir insan olmaktansa kendini bilen bir insan olmayı yeğledim. kendimi tanımam, toplumu ve diğer insanları tanımam anlamına geliyordu. bunun için sosyoloji okuyorum. insanları tanıyarak kendimi biraz daha tanıyacağım. dedim ya ben bencil bir insanım. insanları rahatça kullanacak kadar zalimim aynı zamanda. çok konuştuğumu söylerler her zaman. demek hala konuşabileceğim şeyler var demektir bu. ben bir caniyim, cehennemin tam ortasındayım. tehlikeli kitaplar okur ve inanılmaz derecede zalimce bir şey yaparım. insanlarla tanışırım, evet evet duydunuz, ben bazı insanları tanıyıp onları hayatıma dahil etmek isterim. ben öcüyüm değil mi ? hepimiz kötüyüz, kötü olanı seviyoruz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder