21 Eylül 2012 Cuma

banu

   aklıma hep başka kadınlar geliyor. Hep kürkler içinde samimiyetsiz. Sarı boyalı saçları, iğrenç derecede ağır parfümleri, ve sanki baloya gidiyormuşçasına gereksizce kuaförde şekillendirilmiş saçları. Aslında hepsi bana tanıdık gelmesine rağmen, hiç birini tanımıyordum. Evet benim hayat felsefem bu. Her şey bana tanıdık gelir ama tanımam. Seninle yaşadıklarımız da bu felsefenin meyvesiydi. Hatırlar mısın? arada dağlara çıkar şehri izlerdik. Ne kadar güzeldi o an. O acımasız, o pis, o iğrenç şehir. Ne kadar güzeldi değil mi? Ama biz ilişkimizi bir tepeden izlemedik. Onun içine daldık. Onun tüm pisliğini, tüm çirkefliğini gördük. Ağladık, çok geceler ağladık. Ve sonunda tanrı bize lütfettide ayrıldık. O zamanlar bu ayrılık bize ilaç gibi gelmişti. Ama şimdi özlüyorum  seninle geçirdiğim zamanları. Acısıyla tatlısıyla. Hani zaman geçtikçe tüm kötü hatıralar silinir ya. Sadece iyiler kalır geriye, önce iyilerin ölmesine rağmen. Evet sevgilim, önce iyi olan öldü. Kötü olan bu dünyanın pisliğini çekmeye çalışıyor şimdi. Yo, her gece sana hasret duymuyorum. Bilirsin yalan söylemeyi beceremem pek. Ama arada geliyorsun aklıma. Bir sigara yakıyorum. Bazen de yakmıyorum. Ama her seferinde kağıda sarılıyorum. Sana şiirler, şarkılar yazıyorum. Hani hasta bir insanı mutlu etmek için çeşitli maskaralıklar yapar ya insan. Aynı onun gibi. Yok hayır, hayata küsmedim. Sadece yoruldum artık. Artık hiç bir şeyden yeteri kadar zevk alamıyorum. En azından seninle olduğum zamanki gibi değil. Hayır, ayrıldığımıza pişman değilim. Aksine mutlu bile oldum. Çünkü sen mutlu olmuştun. Sen istemiştin ayrılmayı. Bir blog yazıyorum. Hani sen yazardın ya arada. Aynı ondan. arada senden de bahsediyorum. bazen mesaj atıyorlar, kim bu kadın diye. Sağolsunlar, beni pek sevdiler. Seni onlara anlatıyorum. Ama abartmadan. Çünkü sen hiç bir şeyi abartmayı sevmezdin. Seni aynen olduğun gibi anlatıyorum. Senden sonra hayatımdan birkaç kadın daha geçti. İnanır mısın hepsi de bana seni anımsatıyordu. Bağışla, ilk aşık olduğum kadın sendin. İnsan ister istemez vazgeçemiyor. Sana çeşitli halusinasyonlar gördüğümü söylemiştim. Bunun nedenini bir arkadaşım bana söyledi. Bu abartı kadınlar. Senin hiç sevmediğin kadınlardı. Hep böyle kadınları bana çekiştirirdin ya. Şimdi benim bilinçaltım, seni benden o kadınların aldığını söylüyormuş. Bunun bir çaresi yok mu dedim. Unutmaya çalış dedi. Nasıl yapabilirim ben bunu? Seni nasıl temelli unutabilirim. Off imkansız bu. Eh saatte geç oldu yatma vakti. Yarın sabah erken kalkmam lazım, bilirsin benim hep erken kalkmam lazım. Görüşürüz sevgilim. Umarın gittiğin yerde sen de buluttan yataklarda uyuyorsundur. Bunu bir çok şeyden daha çok isterim.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder